Het is nu
vlijmscherp en de volgende afwerkingen worden ermee
verricht:
De klik van de klomp wordt op de juiste diepte gebracht, want al het overtollige hout mag verwijderd worden (foto 49). Dit maakt de klomp aantrekkelijk omdat het eleganter is en tevens niet zo zwaar, wat het dragen ten goede komt.
Het kwam vooral vroeger nogal eens voor dat er erg lompe
modellen gemaakt werden.
Dan wordt de bek op de juiste maat gebracht (foto 50). Dat betekent dat het gat en de kap ieder de helft voor hun rekening gaan nemen. Ook mag de rand van het gat niet hoger zijn dan de enkel anders doet dit de voet zeer.
Een vuistregel om de hoogte van de rand te bepalen is dat
deze niet hoger mag zijn dan een halve vinger. Een
hulpmiddel dat altijd voorhanden is.
Op foto 51 is te zien dat hierna de klomp nog eens
kritisch bekeken wordt.
Na het verwijderen van de werkrand,
die tijdens de vele handelingen altijd wel wat beschadigd
is geworden, wordt de nieuwe rand weer scherp. Foto's 52
en 53 tonen deze correcties.
Ook kan de klompenmaker nu beter beoordelen of de pasvorm
goed genoeg is geworden. Eventuele wijzigingen zijn dan
toch nog meestal van kleine aard. Vaak zal de klompenmaker
dan even gaan zitten op een stoel of een bol hout en de
klomp tussen zijn knieen klemmen om zodoende gauw nog even
wat details bij te werken.